Europejska Agencja Leków (EMA) 17 lutego 2013 roku zatwierdziła zmienioną Charakterystykę Produktu Leczczniedgo Tasigna, który jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z nowo rozpoznaną przewlekłą białaczką szpikową (CML) w fazie przewlekłej z chromosomem Philadelphia.
Poniżej porównanie poprzedniej wersji ChPL Tasigna z dnia 16.01.2013 względem aktualnej Charakterystyki Produktu Leczniczego Tasigna z dnia 17.02.2013:
Rodzaj |
Miejsce w ChPL |
ChPL Tasigna[2013.01.16] |
ChPL Tasigna [2013.02.17] |
dodano |
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji ->Substancje, które mogą zmniejszać stężenie nilotynibu w surowicy |
[...] |
[...] W badaniu z udziałem osób zdrowych nie obserwowano istotnych zmian w farmakokinetyce nilotynibu, gdy pojedynczą dawkę 400 mg produktu leczniczego Tasigna podawano 10 godzin po podaniu i 2 godziny przed podaniem famotydyny. Z tego względu, gdy konieczne jest jednoczesne stosowanie leku blokującego receptor H2, może on być podawany około 10 godzin przed podaniem i około 2 godziny po podaniu dawki produktu leczniczego Tasigna. W tym samym, wspomnianym wyżej badaniu podanie leków zobojętniających (wodorotlenku glinu/wodorotlenku magnezu/symetykonu) 2 godziny przed zastosowaniem lub po zastosowaniu pojedynczej dawki 400 mg produktu leczniczego Tasigna również nie powodowało zmian w farmakokinetyce nilotynibu. Z tego względu, w razie konieczności leki zobojętniające mogą być stosowane około 2 godziny przed podaniem i około 2 godziny po podaniu dawki produktu leczniczego Tasigna. str. 7, str. 28 |
zmieniono |
5.2 Właściwości farmakokinetyczne |
Maksymalne stężenie nilotynibu osiągane jest po 3 godzinach od podania doustnego. Wchłanianie nilotynibu po podaniu doustnym wyniosło ok. 30%. Gdy lek podawano z pokarmem zdrowym ochotnikom, stężenie maksymalne Cmaks i pole pod krzywą zależności stężenia w surowicy od czasu (AUC) były większe o odpowiednio 112% i 82% w porównaniu do podawania produktu Tasigna na czczo. Podawanie produktu Tasigna 30 minut lub 2 godziny po posiłku zwiększało dostępność biologiczną nilotynibu o odpowiednio 29% lub 15% (patrz punkty 4.2, 4.4 i 4.5). |
Maksymalne stężenie nilotynibu osiągane jest po 3 godzinach od podania doustnego. Wchłanianie nilotynibu po podaniu doustnym wyniosło ok. 30%. Bezwzględna dostępność biologiczna nilotynibu nie została określona. W porównaniu z roztworem doustnym (pH od 1,2 do 1,3), względna dostępność biologiczna nilotynibu w postaci kapsułki wynosi około 50%. Gdy lek podawano z pokarmem zdrowym ochotnikom, stężenie maksymalne Cmaks i pole pod krzywą zależności stężenia w surowicy od czasu (AUC) były większe o odpowiednio 112% i 82% w porównaniu do podawania produktu Tasigna na czczo. Podawanie produktu Tasigna 30 minut lub 2 godziny po posiłku zwiększało dostępność biologiczną nilotynibu o odpowiednio 29% lub 15% (patrz punkty 4.2, 4.4 i 4.5). str.19 |
zmieniono |
D. WARUNKI I OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO |
Aktualizacja co roku w lutym, aż do powstania końcowego raportu z badań klinicznych (CSR, ang. Clinical Study Report), aż do 1. kwartału 2015 r. |
Aktualizacja co roku w marcu, aż do powstania końcowego raportu z badań klinicznych (CSR, ang. Clinical Study Report), aż do 1. kwartału 2015 r. |
Uwaga! Zmiany dotyczą także ulotki dla pacjenta, najnowsza wersja dostępna w dziale Dokumentacja medyczna produktu leczniczego Tasigna
zobacz także:
Stosujemy się do standardu HONcode dla wiarygodnej informacji zdrowotnej:
sprawdź tutaj.